گاه و گهی در پگهی با نگهت شادم کن
بیش و کمی گرچه دمی از غمت آزادم کن
یا که مرا با لب و رو از همه سو جلوه مکن
یا که شبی با رطبی از لبت آبادم کن
کلمات کلیدی: