به نام خدا
«مه آباد»
از مـــه آبـــادم مـــن ، یـــادگــاری دیـرین ،
از زمـــانــــی بــــس دور ، دورتــر از تـاریخ !
*****
آنچـــه مـــردم گـــوینـــد ، از مـه آباد کهن ،
همــه اش اسطـــــوره ، داستـــانــی زیبـــا !
*****
دده و گــاگـــایـــی ، آن یکـــی مـــه بـانـو ،
ایـــن دگـــر میــلاگـــرد ، هـر دو اما هم دل!
*****
دســت ها در هـــم شــد ، کنــده شد کاریزی ،
زان روان شـــد نهــــری ، رنـــگ اشک دیده !
*****
آب کـــاریـــزی را ، بهــــرکـــردنــد به هم ،
ســــه بــرابــرخــواهــر ، یــک بـرابـر گاگا !
*****
بهــــر گــاگـــا از آب ، در همــان نــزدیکی ،
روستـــــایــــی را زاد ، نــــــام آن میلاگرد ،
*****
بهــــر خــواهـــر ، امــا ، راهــــی رفتن شد ،
ســوی دشتـی دورا ، پــاک چهــر و خوش دل !
*****
بیــــل بــــرزوی دلیـــر ، راه بـــر رفتن آب ،
بیمــه از خســتیــــدن ، بــی امــان باز نمود !
*****
آن خـــروشـــان گـــویـی ، پی خاکی پرجان ،
سرزپا نشـناســـان ، دشـــــت را مــی بلــعد !
*****
آمـــد و آمــد و تـــا ، یــافـت آن گم شده را ،
جفــت شــد بــا خـاکــش ، زاد زان "مه آباد" !
*****
اینــک ایــن ســـوختــه دل ، اهــل ماه آبادم ،
دشــت بـــرزیـــن پیشــم ، یـادگـار از بـرزو !
*****
مـردمـــی گـــرداگـــرد، یـــادگــاران کهـن ،
مـی تپـــد دل هـــاشـــان ، بهــر بـالا رفتن !
*****
روزگــــاری شــایـــد ، بــاز هـــــم مه آباد ،
سبـزو آبــــاد شــــود ، تــــر زهــــر آبادی !
*****
از کجــــا مــــی دانــــی ، دور بـاشد روزی ؟
کـــه نگینـــی بــاشـــد ، میــهنـم ، ایران را !
*****
چشـــم داریــم بـــه ره ، همـه دل ها بی دل ،
کـــه بیـــابیـــم ، مگــر ، آن شکــــوه رفته !
غلامحسین خورشیدی
«عارف»
84/2/14
کلمات کلیدی:
